Η ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας ...

Η ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας ...

Η κοσμική ακτινοβολία είναι μια ροή από ιονισμένα άτομα (δηλαδή πυρήνες χωρίς ηλεκτρόνια). Στην πρωτογενή της σύνθεση περιέχονται από πρωτόνια (υδρογόνο) έως πυρήνες σιδήρου ή άλλους βαρύτερους Πυρήνες. Συνηθισμένη κοσμική ακτινοβολία είναι σωμάτια άλφα (3 πρωτόνια , 2 νετρόνια) Επομένως η κοσμική ακτινοβολία: σωματίδια υψηλής ενέργειας με ταχύτητα κοντά στη c που βομβαρδίζει τη γη …

100.000 σωματίδια περνούν μέσα μας κάθε ώρα.

Στις 7 Αυγούστου του 1912 στις 6 το πρωί ο επιστήμονας Victor Hess, χρησιμοποίησε έναν ανιχνευτή ακτινοβολίας (απλό ηλεκτροσκόπιο από φύλλο χρυσού) σε πτήση με μπαλόνι. Αυτό ανέβηκε στα 5350 m και μέτρησε την αύξηση του ποσού της ακτινοβολίας καθώς το μπαλόνι ανέβαινε. Ανακάλυψε ότι μέχρι περίπου τα 700 m ο ρυθμός ιονισμού αρχικά μειώθηκε αλλά μετά αυξήθηκε με το ύψος αποδεικνύοντας την ύπαρξη ιονισμού που προέρχεται από το διάστημα. Εξήγησε τα αποτελέσματα με την ύπαρξη ακτινοβολίας μεγάλης διεισδυτικής ικανότητας που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα από το διάστημα

Ο Βίκτορ Φραντς Eς (Victor Franz Hess, 24 Ιουνίου 1883 - 17 Δεκεμβρίου 1964) ήταν Αυστριακός φυσικός, ο οποίος ανακάλυψε τις κοσμικές ακτίνες. Το 1936 πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής

Η κοσμική ακτινοβολία έχει την αρχή της στο σύμπαν και παράγεται από πηγές όπως:

Ο ήλιος

Άλλα αστέρια

Supernova και τα υπολείμματα τους

Αστέρες Νετρονίων

μαύρες τρύπες

Μακρινούς γαλαξίες

Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου ονομάζεται η κοσμική ακτινοβολία όλου του φάσματος, από την Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου, τις Κοσμικές Ακτίνες Χ, τα Παντοκατευθυντικά Νετρίνα Υποβάθρου, την ακτινοβολία ζώντων και νεκρών αστέρων που διαχέεται στο Σύμπαν κτλ. Η Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου αποτελεί τμήμα (μόνο τα παλαιοφωτόνια ή πρωτοφωτόνια ή μικροκυματική ακτινοβολία χαμηλών συχνοτήτων) και όχι το σύνολο της Ακτινοβολίας Υποβάθρου (η ακτινοβολία υποβάθρου αφορά όλο το φάσμα, και φωτόνια μεταγενέστερα του Κοσμικού Ανασυνδυασμού ηλεκτρονίων-πρωτονίων, επίσης τα νετρίνα είναι παλαιότερα από τα παλαιοφωτόνια της Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου, διότι (τα νετρίνα) μπορούν να διαπερνούν ανεμπόδιστα την ύλη) αλλά το ευρύ κοινό συχνά συγχέει τις δυο έννοιες. Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου ονομάζεται το ίχνος, ή υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν όταν βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικά μεγάλων θερμοκρασιών και πιέσεων. Αντιστοιχεί σε ακτινοβολία μέλανος σώματος, θερμοκρασίας 2,73 Κ (Kelvin) και έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις. Παρουσιάζει μεγάλη ισοτροπία και ομοιογένεια